Hayatımın parçası, seni ne kadar özledim bilemezsin. Şarj aletin çalışmıyor diye atacaktım kendimi az kalsın.
Annemden onun laptopunu istedim, vermedi. Sinirlendim, geldim, elimden geleni ardıma koymadım ve şarj aletini eski haline getirdim.. Onun düzeldiğine sende sevinmiş gibiydin, taktığım anda ışıkların yandı. Evet, sevinçten ekranın parlıyordu. Beni özlediğini o zaman anladım. Ailemin hala çalıştığından haberi yok, odama kapanıyorum, ders çalışıyorum sanıyorlar. My hero oldun yani. Seviyorum seni compaq, mouseunu öpünce çalışman ayrı bi tuhaflıktı ya neyse.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder